Φακοειδείς γαλαξίες
- Τι σχέση έχουν οι γαλαξίες με τις φακές;
- Καμία!
Φακοειδείς γαλαξίες
- Τι σχέση έχουν οι γαλαξίες με τις φακές;
- Καμία!
Από μορφολογικής απόψεως, οι φακοειδείς γαλαξίες είναι ένας τύπος γαλαξιών που βρίσκεται μεταξύ των ελλειπτικών και των σπειροειδών.
Αν και με την πρώτη ματιά που ρίχνεις σε έναν τέτοιο γαλαξία, σου τραβάει την προσοχή ο συνήθως καλο-σχηματισμένος δίσκος του, ο οποίος παραπέμπει σε σπειροειδή γαλαξία, κοιτάζοντας λίγο πιο προσεκτικά, είναι εμφανές και το κομμάτι του, το οποίο είναι φωτεινό, και δομημένο σε ελλειψοειδή διάταξη. Με λίγα λόγια είναι σαν να βλέπεις ένα ιβρίδιο μεταξύ ενός ελλειπτικού και ενός σπειροειδή γαλαξία.
Οι φακοειδής γαλαξίες έχοντας καταναλώσει το μεγαλύτερο μέρος των αερίων και της σκόνης τους (δημιουργώντας αστέρια), αποτελούνται κυρίως από γηραιά άστρα τα οποία απαρτίζουν και το ελλειψοειδές, φωτεινό τους μέρος, που γίνεται πυκνότερο και φωτεινότερο προς τον πυρήνα τους. Η σκόνη που έχει απομείνει στον δίσκο τους, σχηματίζει τους σκοτεινούς - σχεδόν ομόκεντρους κύκλους - που θυμίζουν φακούς, γιαυτό και τους ονομάζουμε φακοειδείς.
Ο ρυθμός δημιουργίας νέων αστεριών σε αυτούς τους γαλαξίες είναι πολύ μικρός και γενικότερα έχουν περισσότερα κοινά φυσικά χαρακτηριστικά με τους ελλειπτικούς, από ότι με τους σπειροειδής. Στην ουσία πιθανότατα προέρχονται από σπειροειδής που μέσω συγχωνεύσεων με άλλους γαλαξίες έχουν πλέον μετατραπεί σχεδόν σε ελλειπτικούς, ή από σπειροειδής που κατανάλωσαν όλο το υλικό (αέριο και σκόνη) και δεν δημιουργούν πλέον νέα αστέρια.
© ESA/Hubble & NASA, J. Barrington.
Στην εικόνα φαίνεται ο γαλαξίας NGC 6861 . Η σκόνη που εμποδίζει το φως των αστεριών του να έρθει προς το μέρος μας, σχηματίζει τις εντυπωσιακές δακτυλιοειδής περιοχές πάνω στον δίσκο του. Αυτά που φαίνονται σαν φωτεινά σημεία γύρω από τον δίσκο του γαλαξία, παρόλο που κανείς θα περίμενε να είναι αστέρια, στην πραγματικότητα είναι μεγάλα σφαιρωτά αστρικά σμήνη τα οποία περιφέρονται γύρω από το κέντρο του γαλαξία.
Το σφαιρωτό αστρικό σμήνος NGC2808 | © NASA, ESA, A. Sarajedini (University of Florida) and G. Piotto (University of Padua (Padova))