Όλες οι γνωστές συνιστώσες του Γαλαξία (σπείρες, ράβδος, τα αστέρια κλπ.) βρίσκονται στον δίσκο του Γαλαξία, ο οποίος ορίζει και το επίπεδο του. Όλα όσα γνωρίζουμε για την δομή του Γαλαξία, προέκυψαν από παρατηρήσεις διαφόρων τηλεσκοπίων που βρίσκονται είτε στην Γη, είτε στο διάστημα. Τα τηλεσκόπια αυτά παρατήρησαν τον ουρανό σε περιοχές της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας όπως το οπτικό (που βλέπουν τα μάτια μας), το υπεριώδες, το υπέρυθρο, τα μικροκύματα και τα ραδιοκύματα. Αν εξαιρέσουμε το υπεριώδες που αντιστοιχεί σε μεγαλύτερες ενέργειες από το οπτικό, όλα τα υπόλοιπα μήκη κύματος αντιστοιχούν σε φυσικές διεργασίες μικρότερων ενεργειών.

- Τι θα έβλεπε όμως ένα τηλεσκόπιο αν παρατηρούσε ακτινοβολία πολύ υψηλής ενέργειας;

Αυτή την απορία της θέλησε να απαντήσει και η NASA εκτοξεύοντας, το 2008, το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi, με σκοπό να παρατηρήσει τον ουρανό στις ακτίνες-γ. Μάλιστα σε μόλις 95 ώρες το Fermi κατάφερε να χαρτογραφήσει ολόκληρο τον ουρανό.

Το 2010, οι παρατηρήσεις του Fermi αποκάλυψαν κάποιες δομές του Γαλαξία μας οι οποίες φαίνονταν, αναδυόμενες από το κέντρο του, να καλύπτουν τις περιοχές πάνω και κάτω από τον δίσκο. Τέτοιες δομές ήταν άγνωστο ότι υπήρχαν στον Γαλαξία μας, μέχρι τότε. Οι δομές αυτές ονομάστηκαν Φυσαλίδες του Fermi (Fermi Bubbles), λόγω του σχήματος τους. Το μήκος που καταλαμβάνουν είναι περίπου 50 χιλιάδες έτη φωτός. Περίπου 53 χιλιάδες έτη φωτός είναι και η ακτίνα του Γαλαξία, οπότε μπορείτε να καταλάβετε πόσο μεγάλες είναι!