Στα 640 έτη φωτός υπάρχει ένα αστέρι που έχει μάζα περίπου μιάμιση φορές την μάζα του Ήλιου μας και ονομάζεται WASP-76. Το 2013 ανακαλύφθηκε ότι σε τροχιά γύρω από αυτό το αστέρι βρίσκεται ένας πλανήτης, ο οποίος και ονομάστηκε WASP-76b. Η μάζα του εξωπλανήτη WASP-76b είναι περίπου 0.8 φορές η μάζα του πλανήτη Δία, ενώ η ακτίνα του 1.8 φορές η ακτίνα του Δία.

Ο εξωπλανήτης είναι βαρυτικά (ή αλλιώς παλιρροϊκά) κλειδωμένος, δηλαδή έχει συνεχώς στραμμένη μόνο την μια του πλευρά προς το αστέρι του (όπως συμβαίνει και στο σύστημα Γης-Σελήνης). Λόγω της παλιρροϊκής του κλείδωσης, η μια πλευρά του φωτίζεται συνεχώς, ενώ η άλλη είναι πάντα σκοτεινή. Ταυτόχρονα, λόγω της μικρής απόστασης στην οποία βρίσκεται από το αστέρι του, δέχεται χιλιάδες φορές περισσότερη ακτινοβολία από ότι η Γη από τον Ήλιο. 

Έτσι η φωτεινή του πλευρά έχει θερμοκρασίες της τάξης των 2400˚C, ικανές να λιώσουν ακόμα και μέταλλα. Ταυτόχρονα, στην σκοτεινή πλευρά του η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλότερη. Η τεράστια διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των δύο πλευρών του οδηγεί στην δημιουργία πάρα πολύ ισχυρών ανέμων. Τα υλικά που υπάρχουν στην φωτεινή πλευρά θερμαίνονται και μεταφέρονται προς την σκοτεινή πλευρά, ενώ αντίστοιχα τα κρύα υλικά της σκοτεινής πλευράς τα αντικαθιστούν, για να θερμανθούν με την σειρά τους και στην συνέχεια να επιστρέψουν στην σκοτεινή πλευρά, σε έναν "ατελείωτο" κύκλο.

Παρατηρήσεις του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) του Νότιου Ευρωπαϊκού Αστεροσκοπείου (ESO), στην Χιλή, βρήκαν ότι ένα από τα υλικά που συμμετέχουν σε αυτόν τον κύκλο, είναι και ο σίδηρος. 

Έτσι στην ατμόσφαιρα του συμβαίνει κάτι εντυπωσιακό:

Οι θερμοκρασίες στην φωτεινή πλευρά είναι τόσο υψηλές που λιώνουν τον σίδηρο! Στην συνέχεια, στην πορεία του προς την σκοτεινή πλευρά, στις ενδιάμεσες περιοχές (που χωρίζουν την μέρα από την νύχτα) ο σίδηρος αρχίζει να ψύχεται, να πήζει ξανά, να γίνεται πιο βαρύς και στην συνέχει να πέφτει σαν σταγόνες βροχής στην νυχτερινή πλευρά.